اثرات کاربرد قبل از برداشت متیل جاسمونات و سالیسیلیک اسید بر کیفیت و عمر گل جایی گل بریده رز

به منظور بررسی اثر محلول پاشی تیمار های سالیسیلیک اسید و متیل جاسمونات بر حفظ کیفیت و افزایش عمر گل جایی پس از برداشت چند رقم گل بریده رز دو آزمایش در قالب طرح کاملاً تصادفی با 4 تکرار انجام شد و با در نظر گرفتن زمان های مختلف اندازه گیری صفات به عنوان یک عامل، آزمایش ها به صورت اسپیلت پلات تجزیه شدند. در هر دو آزمایش رقم های رز با تیمار های شامل سالیسیلیک اسید (1/0، 05/0 و 01/ میلی مولار)، متیل جاسمونات (2/0 و 1/0 میلی مولار) و آب مقطر (شاهد) محلول پاشی شدند. در آزمایش اول گل های رز رقم ‘دلسویتا’ و ‘سوییت واتر’ پس از برداشت در دمای 1±3 درجه سلسیوس و در آزمایش دوم گل های رز رقم ‘سوییت واتر’ و ‘سوربت آوالانچ’ در دمای 2±19 درجه سلسیوس قرار گرفتند. نتایج این پژوهش نشان داد که تیمار های مورد استفاده، کیفیت و عمر گل جایی گل ها را به طور معنی داری افزایش دادند. در گل های نگهداری شده در دمای1±3 درجه سلسیوس رقم ‘سوییت واتر’ با میانگین 56/40 روز در مقایسه با رقم دلسویتا 33/21 روز عمر گل جایی بیشتری نشان داد. هم چنین در این آزمایش تیمار متیل جاسمونات 2/0 میلی مولار در رقم ‘سوییت واتر’ و تیمار های متیل جاسمونات 1/0 و سالیسیلیک اسید 1/0 میلی مولار در رقم ‘دلسویتا’ عمر گل جایی را به طور معنی داری در مقایسه با شاهد افزایش دادند. هم چنین این تیمار ها قطر گل، کربوهیدرات کل ساقه و پایداری غشاء و وزن تازه نسبی را در مقایسه با شاهد افزایش دادند. نتایج آزمایش دوم نیز نشان داد رقم ‘سوییت واتر’ با میانگین 38/18 روز در مقایسه با رقم ‘سوربت آوالانچ’ با میانگین 71/16 روز عمر گل جایی بیشتری نشان داد. هم چنین طبق نتایج بدست آمده در این آزمایش تیمار متیل جاسمونات 2/0 میلی مولار در رقم ‘سوییت واتر’ و تیمار سالیسیلیک اسید 01/0 میلی مولار در رقم ‘سوربت آوالانچ’ عمر گل جایی را همراه با کاهش پژمردگی گلبرگ، افزایش پروتئین گلبرگ، جذب محلول نگهدارنده، وزن تازه نسبی و کربوهیدرات کل ساقه بهبود بخشیدند.